dinsdag 14 juni 2016

Iets over barnsteen kettingen voor baby's met doorkomende tanden

Iets over barnsteen, want ik merk dat er veel onduidelijkheid is over wat het is en hoe je het gebruikt. Toen ik jaren geleden begon met de verkoop van barnsteenkettingen was ik een van de weinigen hier in Nederland. Inmiddels is het in veel webwinkels te koop en zie ik ook dat veel mensen mijn (!) teksten gekopieerd hebben. Prima, als je niet zelf iets kan bedenken dan maar zo...


Barnsteenkettingen koop je in de landen om ons heen als hulpmiddel bij het doorkomen van tandjes. De harsen in het barnsteen versmelten bij lichaamstemperatuur en worden door de huid opgenomen. In het lichaam reist het als een soort van paracetamol om ontstekingen aan te gaan. Barnsteen is een mineraal en geen edelsteen. Barnsteen voelt aan als plastic. Wat? Ja. Als plastic, maar dan warmer. Is het dan wel echt? Er is wel namaak barnsteen in omloop, maar die van mij hebben een echtheidscertificaat. Onlangs nog is een klant die twijfelde naar een edelsmid gegaan om ze te laten testen. Ze zijn echt. Hoe kan het dan zo goedkoop zijn voor een wondermiddel? Omdat het geen wondermiddel is en het zijn maar heel kleine stukjes mineraal. Echt grote brokken barnsteen zijn wel aan de prijs.

Maar als het tegen pijn is bij doorkomende tanden, waarom heet het dan een peuterketting? Dat heeft te maken met een brief die ik kreeg van de Voedsel en Waren Autoriteit. Zij hadden bij mij een barnsteenketting besteld en er een voorwerp met een behoorlijk gewicht op laten vallen om te zien of de kraaltjes wel heel zouden blijven. Wat denk je? Natuurlijk bleven ze niet heel. Dus, concludeerden ze dat het niet een veilig product was om een baby om te doen. Een peuterketting mocht het wel heten. Nou ja, dan noem ik het toch een peuterketting... In Duitsland liggen de barnsteenkettingen in een drogist naast de luiers en de babyborstels trouwens.

Helpt het echt? Ik denk het wel. Ik hoor al heel veel jaren veel succesverhalen en mijn dochter had geen last van haar doorkomende tanden. Ze droeg een barnsteenketting vanaf dat ze 3 maanden was en kreeg met 7 maanden haar eerste tand. Mijn zoon droeg er geen als baby en had enorm veel last. Dus ik ben geneigd om te zeggen dat het werkt. Of niet. Want misschien was zijn constitutie wel gewoon heel anders en had het gebrek aan tandjesleed bij mijn dochter wel met heel andere dingen te maken.

Maakt het nog wat uit welke kleur je kiest? Er wordt gezegd over barnsteen dat hoe lichter de hars, hoe meer zuren er in zitten. Die zuren hebben nu juist die ontstekingsremmende werking en dus is een lichte ketting heilzamer dan een donkerdere. Persoonlijk vind ik de kleur minder belangrijk dan hoe de ketting staat bij je kind of jezelf. Het oog wil ook wat. En ongepolijst of glanzend? Dat lijkt mij weinig verschil uitmaken. Het is maar net wat je mooi vindt. En een ketting of een armbandje? Hoe meer hars, hoe meer zuren, zegt mijn boerenverstand. Een ketting bevat meer hars.
Dat zijn zo'n beetje de meest voorkomende vragen en opmerkingen die ik krijg.

Heb jij een ketting gebruikt bij je kind? En merkte je verschil?
Je vind ze hier overigens: http://www.littleshoparoundthecorner.nl/c-841115/barnsteen-sieraden/

donderdag 3 maart 2016

Over Joha


Naar aanleiding van het bezoek van de agent van Joha zou ik jullie nog een update geven.

Jullie belangrijkste vragen gingen over het dierenwelzijn, de herkomst van de wol, hoe milieuvriendelijk werkt Joha en welke keurmerken draagt het merk, hoe gebeurt het superwashen, is de kleding nog wel heilzaam en is het wel verantwoord om Joha wol te dragen.

Joha is een Deens bedrijf en bestaat sinds 1963. In Scandinavie is Joha een van de marktleiders als het gaat om wollen onderkleding. Aangezien ‘duurzaamheid’ en ‘Scandinavie’ zo ongeveer onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn, werkt ook Joha enorm aan de duurzaamheid van hun kleding. Niet alleen moet een product lang mee gaan, ook de productie verloopt volgens strenge milieu-eisen.

Onlangs nog kreeg Joha een certificaat voor hun dierenwelzijn. Wat dat inhoud lees je hier: http://joha.dk/en/about en ook draagt Joha het Ecolabel. Beide certificaten krijg  je niet zomaar. Het zijn een van de meest moeilijke keurmerken om te krijgen, aldus de agent van Joha. De wol die gebruikt wordt, komt uit Australie. De schapen krijgen niet perse biologisch voer, maar gewoon gezond schapenvoer. Daarom mag de wol niet ‘bio’ heten. Schapen worden absoluut niet gemulesed. Dat zou volledig in strijd zijn met de visie van Joha op dierenwelzijn.

Laten we eerlijk zijn, geen enkele vezel, natuurlijk of niet, kan moeiteloos gemaakt worden.  Het milieu wordt hoe dan ook belast. De wol moet als hij geschoren is gewassen worden. Daarbij wordt water gebruikt. En ook middelen om beestjes uit de wol te krijgen. Maar de fabrieken staan onder streng toezicht om na te zien dat zowel de wol, als het spoelwater vrij van schadelijke stoffen de fabriek verlaten. Dat dat ook gegarandeerd gebeurt, bewijst het Ecolabel.

Dan over het behandelen van de wolvezel. Je kent die plaatjes wel van shampooreclames. Een haarvezel heeft schubben, die schubben zijn bij de ene wolsoort groter dan bij de andere wolsoort. Merinowol heeft van nature een lange vezel met weinig schubben. Daardoor is het van zichzelf al zacht en minder kriebelig. Wie wel eens IJslandse Lopi wol heeft gevoeld weet hoe kriebelig en hard wol kan zijn.  Om de wol nog zachter te krijgen, worden de schubben dichtgemaakt, zodat zelfs de meest gevoelige huidjes de wol kunnen verdragen. Dat behandelen gebeurt chemisch. Als er een ‘organic’ variant zou zijn, dan geloof ik meteen dat Joha hem zou toepassen. Chemische processen klinken duivels, maar he, alles om ons heen is chemie. Doordat de schubben dicht zijn gemaakt, is de wol ook beschermd tegen het krimpen. 


Is dat superwashen dus duurzaam? Wel, dat antwoord is tweeledig. Het bewerken van de wol vraagt om grondstoffen. En het spoelwater moet gereinigd worden. Dus ja, het is net als het reinigen van de wol belastend voor het milieu. Aan de andere kant zorgt het superwashen er voor dat een kledingstuk langer mee kan. Doordat het gevaar op krimp verdwenen is, hoeft een kledingstuk minder snel vervangen te worden. De wol vervilt niet en daardoor blijft ook de pasvorm lang mooi. Mijn zoon heeft een hemdje van behandelde wol sinds zijn vierde jaar. Hij is nu acht en het past nog steeds. Doordat de wol door het dragen een beetje slijt, rekt het blijkbaar wat uit. Superwol, noemt hij het.

Jaren geleden las ik een boekje over ‘gezond aankleden’. Het gaf me een heel andere kijk op aankleden dan ik altijd had, want ik las dat textielsoorten elk een eigen werking hebben. Ieder materiaal heeft zijn eigen energie. Dat kan je, als je er gevoelig voor bent, ook waarnemen. Zo is zijde omhullend, als de cocon van een vlinderpop. Kristallen hebben een eigen trilfrequentie en kunnen subtiel de atmosfeer om je heen beïnvloeden.  Eigenlijk alles uit de natuur trilt en vertelt een verhaal. Maak je dat verhaal niet monddood als je het in de basis aanpakt met chemicalien? Heeft het nog wel dat natuurlijke aura? Wellicht niet. Wellicht is textiel dat niet bewerkt is het meest puur om te dragen. Ongeverfde stoffen, plantaardig geverfd zonder chemicalien om de kleur vast te houden, dat zou je toch het allerliefste wensen voor jezelf en je kind.  Maar ja, daar hangt een prijskaartje aan. Of je moet er tijd voor hebben om alles zelf te doen. En dat heeft niet iedereen. Of eigenlijk. Bijna niemand doet het nog, omdat het zo bewerkelijk is.

Persoonlijk merk ik geen verschil of ik nu een hemd van bewerkte wol draag of een hemd voorzien van Demeter of IVN keurmerk. Ik voel verschil tussen zijde, wol en wolzijde, maar of deze puur en onbehandeld is, voel ik niet aan. Ik voel bij beiden de omhullende warmte. Ik zweet net zo veel of weinig in beide varianten en ik was ze beiden in de wasmachine op het wolwasprogramma.

Joha blijft een van de hoofdmerken in mijn collectie. Omdat ze een sterke visie hebben, omdat ik hun producten mooi en fijn vindt, omdat ze erg goede handelspartners zijn die begrijpen waar hun klanten op zitten te wachten en omdat ze op het gebied van duurzaamheid wat mij betreft erg goed bezig zijn. Wist je bijvoorbeeld dat er komend najaar een campagne start bij Joha over Groenland? Groenland valt onder politiek bestuur van Denemarken. In Groenland komt veel werkloosheid voor. Het is er snel donker en erg koud. Daardoor geen veel Groenlanders drinken. Kinderen gaan niet naar school, want er is toch geen kans op werk. De zelfdodingscijfers in Groenland zijn een van de hoogste ter wereld. Natuurlijk is die problematiek iets voor de Kopenhager ‘Borgen’, maar de mensen bij Joha geven om Groenland. Voor ieder verkocht kledingstuk uit de speciale ‘Arctic’ lijn gaat er een kledingstuk naar een kind in Groenland. Dit najaar draag ik ook mijn steentje bij door een selectie uit deze lijn te gaan verkopen. Omdat iedereen die warmte verdient.